Στην εκκλησία της Παναγίας της Χρυσελεούσης υπήρχε
πάνω στο αρχαίο τέμπλο του εικονοστασίου η εικόνα της Παναγίας που είναι που
όταν κτίστηκε η μεγάλη εκκλησία της Παναγίας της Χρυσοαιματούσης, μεταφέρθηκε
εκεί.
Πριν πάρα πολύ καιρό ίσως κατά τον δωδέκατο αιώνα, μια
ίδια εικόνα ακριβώς, ήταν στην κατοχή μιας ευσεβούς πλούσιας οικογένειας που
την είχαν τοποθετήσει μέσα στην ιδιόκτητη εκκλησία τους και την τιμούσαν.
Ύστερα από καιρό, μια μέρα που ήταν γιορτή της Παναγίας, η κυρά του σπιτιού
όταν πήγε να προσκυνήσει και να ανάψει το καντήλι της, είδε με έκπληξη ότι η
εικόνα έλειπε, και εξεπλάγη πολύ, γιατί ήξερε πως κλέφτης δεν μπορούσε να μπει
στο κτήμα της που ήταν καλά προφυλαγμένο. Ήταν σίγουρη ότι κανείς δεν την
έκλεψε, και πως κάτι άλλο είχε συμβεί. Ξεσήκωσε όλη την οικογένεια και τους
δούλους, και βάλθηκαν να ψάχνουν να την βρουν σε όλη την περιφέρεια.
Ύστερα από κάμποση απόσταση την βρήκαν ακουμπισμένη σ ένα βράχο. Με πολλή
ανακούφιση την πήραν πίσω και την έβαλαν στη θέση της πανω στο εικονοστάσι.
Ήταν ο μήνας Αύγουστος, ήταν η μεγαλη γιορτή της Παναγίας, ήταν γι αυτό που η
καλή Χριστιανή κυρά του σπιτιού σκέφτηκε ότι δεν ήταν τυχαίο το γεγονός που
εσυνέβη. Με πολλη ευλάβεια προσευχήθηκε και παρακάλεσε την Παναγία να της
φανερώσει τι επιθυμούσε.
Πέρασαν λίγες μέρες, ήρθε η 8η Σεπτεμβρίου η μέρα
γέννησης της Θεοτόκου, οπότε συνέβηκε πάλι το ίδιο θαύμα. Όλοι σίγουροι
που θα βρουν το εικόνισμα, κίνησαν στο ίδιο μέρος όπου και πράγματι βρήκαν την
Παναγία ακουμπισμένοι στον ίδιο βράχο να κοιτάζει προς δυσμάς. Σίγουροι για την
επιθυμία της, απεφάσισαν πώς εκεί ήθελε να είναι, έτσι χωρίς άλλη σκέψη
απεφάσισαν και έκτισαν εκκλησία σε εκείνο το μέρος, και τοποθέτησαν το
εικόνισμα της στο εικονοστάσι βασιλεύουσα, και ονόμασαν την εκκλησία Παναγία
Χρυσελεούσα, λένε κάποιοι ότι είναι αυτή που υπάρχει σήμερα στην κεντρική
πλατεία της Χλώρακας.
Όταν κτίστηκε ο μεγάλος ναός της Παναγίας
Χρυσοαιματούσας, οι κάτοικοι αποφάσισαν να μεταφέρουν την Παναγία εκεί, αλλά
όταν δοκίμασαν, το εικόνισμα δεν ξεκολλούσε από το τέμπλο, γι αυτό ο παπάς
χρησιμοποίησε ένα σκεπάρνι σαν μοχλό, και την ξεκόλλησαν, στην προσπάθεια αυτή,
το τέμπλο έσπασε και ως σήμερα λείπει το κομμάτι από τη θέση του. Λίγο καιρό
αργότερα, ο νεαρός υιός του παπά αιφνιδίως αρρώστησε και πέθανε. Ο παπάς έως το
τέλος της ζωής του, επέμενε πως ήταν τιμωρία για τον ίδιο που μετακίνησε το εικόνισμα
χωρίς τη θέληση της Παναγίας.
Όταν στο σεισμό του 1953 η μεγάλη εκκλησία χάλασε, μετέφεραν
τα εικονίσματα σε μια πρόχειρη αποθήκη που έκτισαν στην άυλη της εκκλησίας. Μια
νύχτα όμως ενώ ήταν καλοκαίρι, χάλασε ο καιρός και σήκωσε ανεμοστρόβιλους που
προκάλεσαν καταστροφές. Την άλλη μέρα από την αποθήκη έλειπε το εικόνισμα της
Παναγίας, και όλοι πίστεψαν πως την πήρε ο ανεμοστρόβιλος. Όταν όμως πήγαν
κάποιοι στην παλιά εκκλησία, βρήκαν το εικόνισμα στην παλιά του θέση, στο ιερό
τέμπλο.
Σήμερα η εικόνα της Παναγίας ευρίσκεται στον μεγάλο
ναό της κεντρικής πλατείας, όπου μέσα στο ιερό είναι κρεμασμένη κόκκινη κορδέλα
στο εικόνισμα, και όποια γυναίκα έχει πρόβλημα που δεν σταματάει το αίμα της,
την παίρνει αφού πρώτα κρεμμάσει μια άλλη, την ζώνεται για τρεις μέρες και
νύχτες, και γιατρεύεται.
